Lake Malawi (het kleine paradijs in een ontwikkelingsland)

Titel: Lake Malawi (het kleine paradijs in een ontwikkelingsland)

Donderdagochtend om 6.30 zijn we onderweg om aan onze reis richting Cape maclear, lake Malawi te beginnen. Terwijl we nog richting een soort bushalte lopen, worden we al gestopt door een enthousiast mini busje die ons al te graag mee wilt nemen. We vragen of hij overal stopt of direct doorgaat, 'no we go straight' > they say, dus we stappen in. Helaas, politie-agent staat ineens naast de bus: de bus is ergens gestopt waar het niet mocht. Het hele busje incl passagiers moet mee naar het politiebureau. De bestuurder en zijn handlangers lopen mee, betalen een boete en we mogen verder. Na 15 min rijden komt de buschauffeur erachter dat hij zijn tel kwijt is. Vermoedelijk nog bij het politiestation denkt hij.. dus we keren om en hup met zijn allen in het busje terug naar het politiestation. Dacht je vroeg te vertrekken.. no guarantees. 

Na heel veel stops (yeah we go straight.. uhu dat zal) komen we aan bij Monkey bay. Na een rit opgekropt te zitten (26 man in een bus voor 12p), kunnen we eindelijk beginnen aan het leukste gedeelte van de reis: de rit achterop de motor door het National Park. Met snelheden van 80 km/uur, waarbij Eline een helm heeft en Roshan niet (zijn driver wel), komen we aan bij een werkelijk waterparadijsje: Cape maclear.

Cape Maclear is tweezijdig. De voorkant / waterkant bestaat uit resorts en is volledig gericht op toerisme, maar de achterkant / wegkant is een lokaal primitief en armoedig dorpje, waar het normale leven zich afspeelt. De inwoners van Cape maclear verdienen hun geld via de toeristen of de visserij, meer dan dat kennen ze ook niet. Ze verkopen souvenirs, dagtrips, festival tickets of spenderen de hele dag en nacht aan het vissen met zelfgemaakte netten en kano's. 

We besluiten een paar kano's te huren en gaan richting otters point. Eenmaal aangekomen, spotten we de eerste en enige otter van die dag. We worden begroet door de kleine aapjes, ze vinden ons interessant en komen erg dichtbij. Een paar lokale jongeren (18 jaar) zijn met hun zelfgemaakte surfplanken en speer wat vissen aan het vangen. Een van ze (Chris) maakt op respectvolle wijze een praatje met ons, veel Malawianen zijn erg nieuwsgierig naar blanken en Chris wilt dan ook maar al te graag weten hoe het in Europa is en waar wij vandaan komen. Zijn ultieme droom is om ooit naar Engeland te gaan en te werken als engineer en sneeuw te zien. 

De volgende dag begint voor Ro helaas niet zo goed, hij heeft vermoedelijk salmonella opgelopen. De rest (bijwerkingen) mogen jullie zelf invullen, waarschijnlijk heeft ie ze allemaal gehad. Na een dag rusten in bed sluiten we toch mooi af met een catamaran sunset cruise richting het eiland tegenover Cape maclear, waar ontzettend veel exotische vogels en adelaren wonen. Eline gaat nog even snorkelen bij het eiland en wordt omringd door de mooiste en kleurrijkste vissen. Savonds gaan we nog naar een zogenaamd festival, de muziek is goed maar het is vrij rustig dus maken we het niet te laat vanwege de reis terug naar Zomba de volgende dag. 

De reis terug, ging niet heel soepel. We zijn ruim 8 uur onderweg geweest (de daadwerkelijke afstand volgens Google maps is 3.5 uur) en kwamen in het donker aan. We hebben de mini bus chauffeur wat extra geld gegeven zodat hij van de weg afweek en ons vlakbij het hostel heeft afgezet. Savonds door het donker lopen hier is niet heel veilig, laat staan als twee blanken met enorme backpacks.

We beginnen zo aan een week in Thundu, een arm dorpje waar we vrijwilligerswerk op een basisschool gaan doen. Eline is er al eerder geweest, we verblijven in een huis zonder toilet of douche. More to follow soon.

Ook vragen we nog even jullie aandacht voor een goed doel, zie link voor meer info: http://steunactie.nl/actie/1-semester-private-school/-13256

Zikomo (dankjewel) voor het lezen en support,

- Rosheline