Muli Bwanji, Malawi? (Hoe gaat het, Malawi?)

Wat een start van ons avontuur. Nu al zoveel om over te schrijven! Lets start at the begin.

Na een slapeloze nacht vliegen, landen we om 13 uur op het kleinste vliegveld in Malawi (met welgeteld 1 gate): chileka airport. Voor het regelen van een visum staat een enorme rij, maar zodra iemand erachter komt dat wij cash willen betalen, zijn we binnen 10 minuten geholpen. We wisselen wat geld en lopen naar buiten, waar de dokter (eline's collega in Malawi) ons al staat op te wachten. De president komt ook net aan, dus er is een groot feest op het vliegveld. Onderweg naar zomba town, raakt de benzine op. Er heerst een benzine crisis, waardoor we ruim een uur bij het benzinestation stil staan, terwijl de dokter en zijn driver vechten om een beetje benzine. Het is gelukt, en we komen aan in Zomba town, pakachere hostel. We besluiten nog een wandeling te maken en zien een paar apen. 

De volgende dag gaan we de stad in. We bezoeken de lokale markt, waar we voor 20 cent een paar bananen en een papaya scoren. De markt vanuit Roshans ogen: een mix van geuren en kleuren, je komt er van alles tegen. Van gedroogde vis totaan chitenje's (Afrikaanse wikkeldoeken) en distributieriemen in overvloed. Na de markt lopen we nog even naar een apotheek om bilharzia medicatie te scoren, en komen we de dokter weer tegen, its a small world ook hier. Na 3 apotheek bezoeken en een prijsonderhandeling over de medicijnen (van 30 euro - naar 5 euro in 3 minuten, verschil: de kwaliteit? Ja dat zal), lopen we langs de met afval bezaaide rode zandpaden weer terug naar het hostel. Onderweg komen we veel apen tegen, met en zonder baby's. We sluiten de dag af in botanical gardens.. another story.

De botanical gardens: prachtig! We besluiten na een wandeling op een bankje te zitten en genieten van de papaya (die roshan ter plaatse aansnijdt met het zakmes). Na een paar minuten komt er echter een baviaan aangestormd, en we schrikken enorm, zetten hem op een sprint, maar hij is natuurlijk veel sneller. Roshan gooit de papaya naar hem toe, en gelukkig laat hij ons met rust. We besluiten maar weer terug naar het hostel te gaan. 

Een dag later gaan we voor een hike op het zomba plateau. Ook nu weer weten we binnen 1 min de prijs voor de taxi van 40 euro naar 14 euro te laten dalen, en vervolgen onze weg naar de top van de berg, waar het contrast met de stad enorm is. Overal zien we kleine brandjes ontstaan. Later komen we erachter dat die met voorbedachte rade worden gesticht door de locals. Zij kappen de bomen, en stichten daarna kleine brandjes, zodat de grond weer vruchtbaar wordt voor nieuwe bomen. Het is verbazingwekkend om te zien hoe ze enorme hoeveelheden hout via hun hoofd, fiets of schouder de berg op en afsjouwen, in onze ogen een toppunt van fysiek zwaar werk. We besluiten om op de lokale manier de berg af te dalen, dus niet met een auto of motor, maar gewoon lopend door de rimboe. Wat een pad, we glijden meerdere keren uit en zitten helemaal onder het rode zand. Wij hebben er moeite mee, maar een paar locals (jongetjes van een jaar of 8) rennen op hun dooie gemakje de berg af. Het verschil mag er zijn :-) 

De volgende ochtend vertrekken we vroeg (6.30) om met de minibus (lokaal vervoer) naar Cape maclear, ofwel het resort bij lake Malawi, te gaan. Wat we onderweg hiernaartoe en hier zelf allemaal hebben meegemaakt, zullen we in een volgende blog met jullie delen. 

Helaas hebben we nergens wifi, met onze lokale simkaart hebben we een paar MB's gescoord, maar we zijn dus zeer beperkt bereikbaar. 

Ti oe nana (tot snel)!

Rosheline a.k.a. azungus (the whites, ja zelfs roshan is een whitie hier)

P.s. gezien de beperkte mb's > ook beperkte foto's > more will follow soon