De Maya route (Guatamala & Belize)

Guatamala
In Guatamala zijn we tussen de inheemse bevolking weer echt de toerist. We worden, vooral in de steden waar toerisme nog niet zo op gang is gekomen, door bijna iedereen aangestaard. 

Gedurende de reis door Guatamala zijn er steeds meer dingen die ons aan Afrika doen denken. Winkels waar je achter het tralies je flesje water, zakje chips of eieren (per stuk) kan kopen. De "normale" winkels, ofwel zonder tralies, waren soms enorm chaotisch, en goedkoop. Zodra we het binnenland intrekken, zien we fietsers met grote stapels hout op hun bagagedrager gebonden. We zien huizen gemaakt van houten planken, met kieren, scheuren en gaten. Of zelfs van plastic vuilniszakken.. Kinderen lopen hier rond in vieze kleding of kleding met scheuren erin en bedelen om geld. De geur van verbrand afval en plastic dringt onze neusgaten binnen, een bekende geur vanuit Afrika. Het wordt ons duidelijk dat er in het binnenland zware armoede is.

Vrijwel overal in Guatamala wordt gezellige muziek gedraaid: een combinatie tussen reggeaton en salsa; met de volumeknop natuurlijk op max. Vooral in de chicken bussen, waar chauffeurs trouwens ook gewoon bellen achter het stuur. Deze ouderwetse Amerikaanse bussen met schoolbanken, rijden harder dan de gemiddelde auto. Voor ons voelt het soms als een racewedstrijd. We moeten ons goed vasthouden, voor je het weet vlieg je zonder gordels zo de lucht in. Zelfs in de bergen rijden deze bussen als maniacs, en als ze willen inhalen, trekken ze aan een touw naast het stuur die een luide toeter laten afgaan. Verder zijn er geen vaste bustijden, dus we werden verplicht om ons aan te passen aan het land. Gaan wanneer je klaar bent om te gaan en er rekening mee houden dat je wellicht wel een tijd moet wachten voordat de juiste bus langskomt; en dan is het ook nog maar de vraag of je een zitplaats hebt.. That's just the way it is.

In Guatamala reizen we via 5 stadjes: Huehuetenango > Panajachel (lake atitlan) > Monterrico > Rio Dulce > Flores (Tikal). 

1. Huehuetenango
Vanuit hier bezoeken we de Zaculeu Maya ruïnes. Ook wel bekend van de Tarzan film! Het ligt hoog in de bergen en maakt vooral indruk op ons omdat er nog zoveel onontdekt is. Overal zien we bergjes en als je een klein stukje graaft, kom je op hard steen uit wat een indicatie is dat er mogelijk ruïnes onder schuilen. Doordat het budget hier op is, is er sinds 1960 niet meer gerenoveerd. Onze fantasie slaat erop los! 

Ondertussen merken we wat signalen van ons lichaam die wijzen op hoogteziekte (hoofdpijn, licht in het hoofd, kortademig) en nemen daarna de tijd om uit te rusten en te herstellen. 

2. Panajachel 
Vanuit Huehuetenango moeten we vier keer overstappen om in dit relaxte paradijsje uit te komen. Panajachel ligt direct aan lake Atitlan, het grootste meer van Guatamala. Dit meer is omgeven door drie vulkanen. Het is een gezellig en toeristisch stadje. Ondanks de hoeveelheid aan restaurants, zijn we zo blij dat we eindelijk weer een keukentje hebben, dat we besluiten om zelf te koken. Wat is dat fijn! Nooit gedacht dat we het koken zo zouden missen!

Vanuit Panajachel is het ongeveer 1.5 uur rijden naar de grootste artisan market van heel Amerika: Chichicastenango. Een super kleurrijke markt met vooral veel textiel. De bevolking in deze stad is grotendeels van indiaanse (Maya) afkomst en houdt haar traditionele gebruiken in ere. Bij de kerken worden rituelen gedaan met vuur, muziek en dans. We scoren een paar souvenirtjes en keren dan huiswaarts.

De omgeving bij het meer is perfect om te gaan hiken, so off we go! We nemen daarvoor de lancha: een watertaxi die je voor 3 euro pp per rit naar elk stadje aan het meer brengt. De eerste hike duurt slechts 30 min maar geeft ons prachtige uitzichten over het meer en de vulkanen. Vanuit het eindpunt nemen we een andere lancha naar San Juan voor een volgende hike. San Juan is een van de meest kleurrijke stadjes aan het meer! De hele stad is versierd met muurschilderingen, grondschilderingen en vlaggetjes. De hike brengt ons naar een uitkijkpunt waar je de stad en het grote meer volledig kan zien. It was a good day :-)

3. Monterrico
Na het prachtige meer van Atitlan zijn we op weg gegaan naar onze volgende bestemming, ditmaal een surfstrandje aan de Pacific Ocean: Monterrico!

Omdat Lake Atitlan in een vulkanisch dal gebied ligt was het nog een hele reis ook.
Een paar chickenbussen en een boottocht door de Mangroves later komen we vermoeid aan. Echter is dit het helemaal waard zodra je het strand met vulkanisch zwart zand ziet.

Het viel al gelijk op dat de stad heel erg lokaal is en voor de standaard toerist wellicht niet veel te bieden heeft.
Geen grote restaurants maar lokale (afhaal) eettentjes met plastic stoelen.
Geen geasfalteerde weg maar zanderige strandweggetjes. Maar je hebt hier wel wat speciale plekken: het Mangrove bos, surfen op Hawaï (jawel), en het gaafste is wel de schildpad broedplaats in dit gebied.

We verblijven in het Delfin resort en gaan de volgende dag naar een conservation centre voor schildpadden en reptielen. Van juli tot december komen schildpadden aan land in Monterrico om hun eieren te leggen. Helaas is de populatie in de afgelopen jaren sterk teruggedrongen doordat de eieren door de vogels worden opgegeten. Het conservation center steekt hier een stokje voor en raapt de eieren op, zodat deze daadwerkelijk uitkomen en laten de schildpadden dan vrij in de oceaan. Als we door het reptielencentrum heen lopen, zien we mini schildpadden, leguanen, krokodillen en kaaimannen. Heel gaaf om de beesten van zo dichtbij te mogen aanschouwen.

De volgende dag gaan we naar een surfstrand genaamd Hawaï en besluiten een paar boards te huren. Het was heel zwaar en bijna onmogelijk met de sterke stroming en hoge golven om hier te surfen, totdat we lokale jongetjes het water in zien gaan die de gaafste trucjes doen op de golven!

4. Rio dulce
Denk aan jungle, insecten, kikkers en rust: dat is hoe ons verblijf aan de rivier Rio Dulce was. Voor de verandering kozen we een verblijf uit dat niet in de stad, maar in de jungle ligt. De enige manier om er te komen is per boot.

In de buurt van Rio Dulce heb je verschillende activiteiten. We besluiten op expeditie te gaan en nemen een lokale collectivo (gedeelde auto) naar El boqueron, een canyon. Het is weekend dus het zit hier vol met lokale gezinnen die verkoeling komen zoeken in de rivier. Voor een paar euro varen we met een bootje de canyon in. De muren om ons heen zijn gigantisch en wij lijken naar verhouding net mieren. We zien een slangenhuid en horen dat er veel giftige slangen in dit stukje natuurgebied leven. Nadat we uitgekeken zijn in de canyon gaan we naar een hotspring waterval. We moeten een stukje lopen langs een rivier en vragen ons af waar we nu weer voor hebben betaald, als dan na 20 min lopen een waterval met poeltje voor ons opduikt. Het water is warm en uit de waterval komt kokend heet water. De bron van het water is een vulkaan, dat verklaart de hitte, maar ook de zwavelgeur. In het poeltje zijn stukken waar het extra warm is, maar ook gedeeltes waar het koeler is. Waarschijnlijk heeft dit te maken met de ondergrondse vulkanische activiteit. We maken goed gebruik van deze natuurlijke spa en als we weer terug zijn in ons jungle verblijf, voelen we ons enorm relaxed. De rest van de middag en avonda vertoeven we in de hangmat, heerlijk! 

Als we Rio Dulce verlaten, levert dat een dubbel gevoel op. We hadden hier best nog wat langer kunnen blijven, als er alleen niet zoveel vliegen en insecten waren geweest! Vooral Roshan wordt helemaal lekgeprikt en wanneer hij lelijk wordt gestoken door een paardenvlieg, is hij klaar om te gaan.

5. Flores (Tikal) 
Het hart van de stad Flores ligt op een eiland en dat is precies waar wij verblijven: Flores Island.

Zodra je op Flores island aankomt lijkt het net alsof je neerstrijkt in een toeristische Europese stad. Je ziet er gemiddeld meer toeristen rondhuppelen dan locals. Toch heeft de stad wel een unieke gezellige sfeer, je wordt omringd door een heel mooi meer bij warm weer.

Het eilandje is heel klein en heb je bij stevig doorstappen binnen 20 min helemaal omgelopen. Binnen no-time stuitten we op een vriendelijke jongen die ons 2 gratis drankjes aanbiedt in het restaurant waar hij werkt. Special thing: tijdens de drankjes keken we uit op het meer bij zonsondergang. It doesn’t get better than this!

De reden waarom we naar Flores island zijn gekomen is voor de stad, maar vooral het Tikal ruïne gebied. Een van de bekendste en grootste Maya ruïnes van Guatemala. 

Tikal
Als we de volgende dag met de tour in het Maya gebied aankomen, zien we niks anders dan bomen en struiken. In tegenstelling tot de andere bezochte ruïnes ligt Tikal midden in een bioreservaat. Fun fact: Roshan vroeg aan de guide “Wat heeft uiteindelijk voor de ondergang gezorgd van dit Maya koninkrijk?” Guide antwoord: "Onder andere het kappen van alle bomen en struiken in dit gebied, zoals bij veel andere ruïnes ook is gebeurd. Het bosgebied zorgt namelijk voor een gezond klimaat en vooral regenval! Doordat alle bomen gekapt werden is het te lang droog gebleven. Dit zorgde voor verdeling en versplintering van de Maya bevolking. Ze trokken weg naar andere gebieden in Guatemala." Zelfs 900 na christus was de natuur al een belangrijke factor!

Doordat de natuur zijn weg terug heeft gevonden is Tikal werkelijk prachtig met de ruïnes midden in de jungle. We spotten spidermonkeys, verschillende vogels en wasberen.Het voelt hier net alsof je midden in een spannende Indiana Jones film zit!

Na een geslaagde dag in Tikal nemen we afscheid van de stad met een drankje bij een rooftop bar en genieten van de laatste zonsondergang in Guatamala.

En dan is het alweer tijd om voor de laatste keer deze reis een nieuw land te ontdekken: Belize! 

Belize
Eenmaal de grens over merken we direct dat Belize een stuk duurder is. Dat terzijde, voelt het alsof we weer in Jamaica zijn. Veel rasta's, iedereen spreekt hier Engels met een Jamaicaans accent, we zien jerk chicken & red stripe (bier) op het menu en we zijn weer omgeven door Reggea muziek.

San Ignacio 
Onze Maya route betekent veel ruines bezoeken, en dat is ook precies wat we in San Ignacio doen. Vanaf hier zijn er twee opgravingen in de buurt om te bezoeken, en we gaan naar beiden. De archeologische opgravingen van Xunantunich (Maya ruïnes) maken indruk op ons. De archeologen zijn hier nog druk aan het werk en Eline krijgt de kans om met een archeoloog te spreken. Hij legt uit hoe ze verschillende lagen van de piramides hebben ontdekt. Vermoedelijk zijn er in verschillende tijdsperiodes nieuwe piramides over de oude heen gebouwd, waardoor ze steeds groter zijn geworden. De highlight in Xunantunich is het kasteel: een groot gedetailleerd bouwwerk met carvings (en veel vleermuizen). 

Diezelfde middag bezoeken we de Iguana Conservation Area: een groene leguaan opvang die uitsterving voorkomt. Het is enorm interessant en we mogen ze zelfs vasthouden. 

Cahal pech ruines
De volgende ochtend bezoeken we de laatste Maya ruïnes op onze route in Belize: cahal pech. Een van de 4 belangrijkste Maya steden uit heel Amerika. Omgeven door groen, en we zijn er helemaal alleen. Terwijl we door de super goed bewaarde ruïnes wandelen zien we toekans de jungle invliegen. We kunnen ons hier zelfs een beetje voorstellen hoe de mensen hier vroeger rondwandelden, zo goed is het bewaard gebleven.

Een beetje ongepland belanden we diezelfde dag nog op het tropische eiland Caye Caulker, dit eiland hebben we net vandaag weer verlaten. We hebben hier gesnorkeld met haaien, roggen en zelfs zeekoeien, we hebben pufferfish en wilde zoutwater krokodillen gezien en Eline heeft een vlucht naar de blue hole gemaakt. En dat allemaal in 5 dagen.. vertel dat maar eens na! Het was een heerlijke week op dit tropische Caraïbische eiland. 

De laatste 3.5 week van onze reis zijn aangebroken en deze zullen we volledig (!) langs de kust besteden. Een beetje bijbruinen en profiteren van de Caraïbische wateren voordat we huiswaarts keren! 

Veel liefs vanuit Belize,
Rosheline