Laos!

Onze reis in Laos begint helemaal in het noorden, in het kleine dorpje Huaxay. Vanuit hier is de enige manier om te reizen, per slowboat over de Mekong rivier. We boeken dus voor €10(!!) een hotelkamer aan de rivier (prachtig uitzicht), om de volgende dag te beginnen aan onze 2-daagse bootreis richting het zuiden. 

Maar daar hebben we wel geld voor nodig.. en pinnen blijkt hier toch lastig! Na de 4e geldautomaat die een foutmelding geeft lopen we de bank binnen om te melden dat de geldautomaat niet werkt. We worden naar de eerstvolgende geldautomaat gestuurd.. 6 km verderop. Zonder vervoersmiddel is dat vrij ver.. Maar de aanhouder wint. Als we met handgebaren uitleggen dat alle andere geldautomaten in de buurt niet werken, krijgen we handgebaren terug dat we even moeten wachten. Een dame loopt een kamertje in, en vervolgens weer uit met stapels geld, daarna door naar de achterdeur van de geldautomaat, en 2 minuten later kunnen we weer pinnen! De geldautomaat moest gewoon even, handmatig!, bijgevuld worden (blijkbaar).

Op zoek naar avondeten lopen we een stukje langs de rivier, en stuiten op een plek waar veel locals zitten met meerdere bakjes groenten en vlees op tafel.In het midden staat een grote pan op tafel, de zogeheten hot pot. We besluiten, dat als hier zoveel locals zitten, dit wel goed MOET zijn, dus proberen we het uit. En het is absoluut heerlijk! De hot pot is ondertussen zelfs onze nieuwe favoriete Asian dish. Een pot gevuld met bouillon, en in Laos ook soms nog met een barbecue plaat in het midden, waar je zelf je eigen gekozen groentes, vlees, ei, noodles en tofu in klaar kookt (of bakt). De smaken van de groentes en eiwitbronnen trekken steeds meer in het water, waardoor er niet alleen een heerlijke bouillon ontstaat, maar ook steeds meer smaak komt in de producten die je erin kookt en los opeet. 
En omdat Hot Pot hier zo normaal is om te eten voor dinner, betaal je er bijna niets voor (€4-€8). Heerlijk!  

Savonds koelt het flink af in Houaxay, dus trekken we voor het eerst sinds lange tijd weer een lange broek en jas aan.
In de ochtend is het vooral mistig aan de mekong rivier. Het voelt trouwens wel raar om te ontbijten in de mist.. we hadden al zo lang geen mist meer gezien! Voelt bijna als een sprookje of een spookhuis.. het is maar net hoe je het invult. 
Hoe zuidelijker we trekken, hoe meer de temperaturen stijgen, wat een verschil! Om het even te illustreren:
1. Houaxay (Noord): 20-25 graden
2. Luang Prabang (300 km zuidelijker): 25-30 graden
3. Vang vieng (200 km zuidelijker): 28-33 graden
4. Vientiane (130 km zuidelijker): 33-38 graden(!!) 

Terug naar de slowboat reis. 
De Mekong rivier is de grootste en langste rivier in Zuid-Oost Azië, waar volgens wikipedia duizenden krokodillen, vissen, krabben en zelfs dolfijnen in leven. Wij hebben precies 0 dieren gezien, maar wel veel vissers en woonboten (telt dat ook?) haha. Het water is niet helder en ook niet blauw, maar wel kronkelend en omringd door heuvelachtig landschap, dus dit was een bootreis met een nonstop mooi uitzicht! 

Na een 9 uur durende reis op dag 1, stoppen we in een lokaal dorpje met misschien 15 hotels en guesthouses, om te overnachten. We besluiten, na al het zitten op de boot, nog even een wandeling te maken en dat is iets wat blijkbaar niet veel toeristen doen.. Nadat we ongeveer 10-15 minuten lopen belanden we in de lokale gebieden, de echte woonwijken, waar we door veel mensen scheef worden aangestaard. We zien onafgemaakte huisjes met rieten daken, mensen die op het stoepje voor de deur hun maaltijd aan het bereiden of eten zijn, kinderen die ons met grote ogen aanstaren en verlegen worden en een paar keer kijken we per ongeluk bij iemand de woonkamer in, want de deuren of ramen staan bijna overal open.  

Later besluiten we de hippie bar te bezoeken, de enige bar in dit dorpje, dus we zijn ook niet verbaasd als we fellow bootgasten hier tegenkomen. Een aantal al zo dronken, dat we ook niet verbaasd zijn wanneer we ze de volgende dag om 9 uur sochtends( vertrektijd) niet weer op de boot zien.. their bad! 

Na nog een volledige dag op de slowboat komen we dan aan op onze eerste bestemming: Luang Prabang. 

Luang Prabang

Een kleine maar zeer gezellige stad. In de omgeving is hier niet heel veel te beleven, maar de stad zelf bruist en dan vooral in de avond. Je hebt hier namelijk een hele gezellige night market! 

Vanaf 6 uur savonds worden alle kraampjes opgezet en kom je als toerist in een echt souvenirsparadijs. Als je eenmaal klaar bent met souvenirs shoppen en honger begint te krijgen, dan is er een plek waar je altijd zal slagen: de food market! 
De food market biedt ruim 20 verschillende heerlijke specialiteiten aan en een hoop bier. En niet zomaar flesjes bier, maar ook 5 liter biertappen. Dit zorgt voor gezellige aangeschoten taferelen. Dus de Chinezen kunnen hun geluk niet op, en lopen of beter gezegd waggelen katslam de markt af.

Fun fact:

In Luang Prabang hebben we geluncht aan de Mekong rivier bij een beroemde coconut bar. Deze is bekend geworden doordat niemand minder dan oud president Barack Obama (yes we can!) hier ook is geweest. 

Kuang Si National Park

Verder is er in de nabije omgeving van de stad niet al teveel te doen. Daarom hebben we een scooter gehuurd (Scoopy) en omgedoopt tot scooteline, en zijn we op roadtrip gegaan naar de Kuang Si waterfalls. 

De Kuang Si waterfalls zijn adembenemend mooi. Zodra we onze entreetickets hebben betaald, worden we met een golfkarretje naar het startpunt van het park gebracht. Mocht de hemel er zo uit zien dan zouden scoopy, roshan en eline hier gelijk voor tekenen. Zodra je het park betreedt waan je jezelf in een jungle groene omgeving. En wordt je ook omringd door allerlei prachtige watervallen van verschillende groottes. Het is fenomenaal mooi. De lokale bevolking laat zien dat ze erg veel respect hebben voor de natuur, want ze hebben het gebied zoveel mogelijk onaangeraakt gehouden. Als we een duik nemen in een van de ijskoude watervalbadjes, zie je de vissen om je heen zwemmen.

Na deze verkoeling ben je zeker nog niet uitgekeken in het kuang si national park. Ze hebben hier namelijk een opvang voor beren opgericht, om te voorkomen dat de Sunbears en Moonbears dreigen uit te sterven. De beren hebben een unieke verschijning en lijken met hun fluffy vacht net op grote knuffels die je op de kermis kan winnen. Ze hebben hier gelukkig een veilige leefomgeving. 
 
Van Luang Prabang naar Vang Vieng met de trein.
Onze volgende bestemming is de stad Vang Vieng en tijdens onze reis hebben we gereisd met bussen, vliegtuigen, auto's en tuctuc's, het is dus een fijne afwisseling om nu is een keer de trein te pakken. En dit blijkt een hele goede keuze te zijn.

Eenmaal op weg naar het treinstation, rijden we nog een keer door de stad. Gedurende deze rit zie je enkel simpele huisjes maar zodra we bij het treinstation aankomen, doemt er een kolosaal gebouw op. Zoiets als een van der Valk in Luang Prabang, maar nee dit is het treinstation! 

Helaas bleken onze treintickets bij een bestuurder in een ander busje te zitten (we hadden vervoer een dag van tevoren geregeld via een organisatie), dus werd ons verzocht of we nog even wilden wachten totdat het andere busje kwam met onze kaartjes. En weg was onze bestuurder, voordat we doorhadden wat er zojuist was gebeurd 😝 stonden we dan.. op het treinstation zonder tickets, zonder bonnetje en zonder contactpersoon. Na alles wat we hebben meegemaakt kijken we bijna nergens meer van op en ons goed vertrouwen wordt beloond; gelukkig komt het allemaal goed. 15 minuten later stapt er inderdaad een bestuurder uit een ander busje met onze tickets. 

Zo ongeorganiseerd als het vervoer naar het treinstation ging, zo super georganiseerd is het treinstation zelf. Zodra de trein arriveert worden er lange rijen gemaakt op basis van de coupe waar je in zit, met vaste zitplek. Mensen dringen niet voor en wachten totdat ze worden opgeroepen om naar hun stukje perron te lopen, geen geduw of getrek, zo kan het dus ook. 

Achter dit treinstation zit nog een interessant verhaal. 
De grote treinstations en geasfalteerde wegen zijn namelijk volledig gefinancieerd door China. 
In ruil daarvoor krijgen de Chinezen een percentage van de inkomsten uit oa de verkoop van de treintickets. De laotianen lijken er blij mee te zijn dat China zoveel in hun land investeert, dus dan zijn wij er ook maar blij mee! 

De treinrit heeft ons een prachtig stukje binnenland laten zien. Overal waar je kijkt doemen de rijstvelden en groen beboste bergen op.

Vang Vieng
De stad Vang Vieng zelf is niet heel interessant, maar de omgeving van Vang Vieng is heel erg mooi. Met overal om ons heen bergen, groen, rijstvelden en de Nam Song rivier. Een speelse getaway, waar we 3 blue lagoons bezoeken en vanaf hoog het blauwgroene met vissen gevulde water inspringen, en voor de afwisseling hebben ze hier ook ropeswings en ziplining boven het water.
Verder bezoeken we een watercave, waar we in een opblaasband doorheen tuben via een touw met helm en zaklamp op onze kop. Omdat het grotwater is, kan je je voorstellen dat dit ijskoud was voor onze handen, voeten en billen! Wederom een unieke ervaring. 
We hiken naar een viewpoint waar we somehow ontzettend veel Nederlanders tegenkomen, maar het uitzicht is prachtig. En we gaan een dagje voor de adrenaline kick en ziplinen over de jungle heen + free fall van 25m, super leuk! Daarna gaan we nog 8 km kayakken en als we eenmaal Vang Vieng verlaten, zitten we vol met energie. 

Al deze plekken bezoeken we met  de scooter, en dan zien we waarom de Laotianen zo blij zijn met de input van China. Het ontbreekt hier aan geasfalteerde wegen en de wegen bestaan dus uit steentjes of los grint, niet heel prettig om overheen te rijden op een scooter. Alleen de hoofdweg is geasfalteerd, en dat heeft China gedaan. 

Vientiane
Ofwel: de hoofdstad van Laos! En dat is duidelijk te zien in vergelijking met de andere steden die we hebben bezocht. Het verkeer is druk en de scooters en tuc tuc's racen je bijna omver. Omdat Laos een voormalig kolonie is geweest van Frankrijk, zie je door heel de stad de typische Franse gebouwen en bakkerijen met baguettes, croissants.

Voor Eline ook weer een fijne thuishaven, want er is genoeg glutenvrij aanbod! Van brood en wraps tot taartjes en crêpes! 

Doordat de hoofdstad erg groot is, zijn er tal van bezienswaardigheden te bezoeken. Verschillende tempels, de Arc de Triomphe van Vientiane, het presidentiële paleis en het COPE prothesecentrum. Juist omdat we al heel veel tempels hebben gezien tijdens onze reis, en het COPE revalidatie en prothesecentrum als een interessante afwisseling klinkt, besluiten we deze te bezoeken en huren twee fietsen. 

Eenmaal aangekomen is het centrum een heel complex met een sportzaal, behandelruimtes, een museum en nog veel meer. In dit museum wordt voor ons de relatie tussen de Vietnam oorlog en Laos heel duidelijk. Dit is niet zomaar een plek om te revalideren of een prothese op maat te krijgen, want dit centrum is met name opgericht om Laotianen te helpen die, vandaag de dag nog steeds, het slachtoffer zijn geworden van (on)ontplofte restanten van clusterbommen en landmijnen. 

Nowadays zijn er dagelijks nog mensen die gewond raken of zelfs overlijden doordat ze per ongeluk op een onontplofte explosief stuiten, bijvoorbeeld kinderen die met een bal overgooien, vrouwen die koken op kolen (de hitte die in de grond komt kan ook het explosief laten afgaan) of boeren die nieuw land geschikt maken. 

De clusterbommen werden tijdens de Vietnam oorlog door de VS in raketten geladen. Om vervolgens te worden gedropt over de Ho Chi Minh trail. De VS probeerde op deze manier de toevoer van supplies, soldaten en wapens naar de frontlinie vanuit Noord-Vietnam te stoppen. Hier zijn dus onnodig veel mensen bij om het leven gekomen. 
Bizar feitje: tijdens de Vietnam oorlog werden er elke 8 minuten, 24 uur per dag, 9 jaar lang bommen op Laos gegooid en dat zijn er meer dan in Vietnam zelf. 

Het communisme
Door het hele land van Laos zie je communistische vlaggen. Door onze geschiedenisdag in het COPE revalidatiecentrum, waarbij het duidelijk wordt dat de VS ook heel erg veel slachtoffers heeft gemaakt in Laos, en doordat we zien hoeveel investeringen (en 'goeds') China heeft gedaan in het land, wordt het duidelijk waarom het communisme hier zo centraal staat in het dagelijks leven.  

In  Vietnam zullen we ongetwijfeld meer te weten komen over het verhaal achter Ho Chi Minh. Daarover praten wij in een volgende blog, de geschiedenisles is to be continued.. 

Conclusie

Wat we kunnen concluderen over Laos en de Laotianen: 

• De taal is in ieder geval een stuk aangenamer om te horen (veeeel minder jennerig dan het Thais);
• Ze eten letterlijk ALLES (van krokodil tot kippendarmen, buffalo huid of verse wormen);
• De mensen zijn echt superklein!! Eline was weer eens vrij lang in vergelijking met sommige Laotianen..;
• Er is weinig toerisme. Dit maakt het toch wel uniek om rond te reizen en het land zelf te ontdekken :-);
• Overall zijn de mensen vriendelijk en behulpzaam. Je moet soms alleen een beetje geduld hebben... 😋

We zijn ondertussen, na wat vertraging door visum problemen, aangekomen in Vietnam en kijken ernaar uit om jullie snel te vertellen over wat we hier allemaal meemaken. So far so good! 

Till the next one!

Liefs,
Rosheline